Jednak firmy zajmujące się cięciem blach (cieciem tlenowym, plazmowym, laserowym, strumieniem wody) niechętnie wprowadzają nowe maszyny do cięcia lub wykrawania w swoich zakładach, a tym bardziej, jeśli ta zmiana pociąga za sobą włączenie nowej marki. Ta niechęć jest zwykle powodowana dążeniem do zachowania oprogramowania, powielaniem części lub przeprogramowaniem części dla innej maszyny. Powodują ją również części zamienne i szkolenia personelu.
Prawda jest taka, że istnieją zaawansowane rozwiązania pozwalające pokonać te bariery i uczynić fabrykę bardziej wydajną i produktywną. Przyjrzyjmy się bliżej wyzwaniom, które są stawiane często w związku ze współistnieniem różnych maszyn do cięcia blach w tym samym zakładzie oraz oprogramowaniem, które umożliwia wykorzystanie drugiej obrabiarki.
Cztery wyzwania związane ze współistnieniem kilku obrabiarek
Innymi słowy, możemy znaleźć nawet trzy różne programy w tym samym zakładzie w przypadku posiadania maszyny do cięcia strumieniem wody i wykrawarki, a teraz nadchodzi konieczność wprowadzenia maszyny do cięcia laserowego. Co więcej, największym wyzwaniem jest połączenie wielu obrabiarek podczas planowania cięcia części ze względu na obciążenie pracą różnych maszyn.
Jedno globalne rozwiązanie
Wobec takich wyzwań w firmie Lantek pracujemy nad zapewnieniem rozwiązania i minimalizacji ich wpływu. W tym celu integrujemy w ramach jednego oprogramowania rozwiązanie dla dowolnej maszyny do cięcia i wykrawania blach. Dzięki Lantek Expert, oprogramowaniu CAD/CAM do zagnieżdżania służącemu automatyzacji programowania CNC maszyn blacharskich, np. zmiana programu do cięcia tlenowego lub strumieniem wody odbywa się po prostu przez jedno kliknięcie.
Zalet tego oprogramowania, które integruje współistnienie różnych maszyn, jest kilka:
Zalety te oznaczają na przykład, że na podstawie danego zestawu części aplikacja wywołuje algorytmy rozwijania i zapisuje części w swojej bazie danych. W ten sposób, gdy operator dokonuje modyfikacji w 3D, zmiana ta jest automatycznie odzwierciedlana w systemie 2D i ten nie musi martwić się o aktualizację części.
Te rozwiązania z pewnością nie są ogólne, jak na przykład generowanie pliku DXF, i muszą być opracowane dla konkretnego systemu.
Ale to rozwiązanie nie jest czymś odizolowanym od reszty fabryki, jest globalne i zintegrowane z innymi zautomatyzowanymi rozwiązaniami do zarządzania produkcją (Lantek MES Manager), planowania zasobami (Lantek Integra - ERP) i zaawansowanej analizy (Lantek Analytics). Pozwala to na pełną widoczność zakładu, optymalne planowanie produkcji i poznanie w czasie rzeczywistym potrzeb każdego działu.
W zależności od wielkości firmy i jej struktury organizacyjnej zawsze istniały, ogólnie mówiąc, szczelne działy: administracja, biuro techniczne i produkcja. To oddzielenie pozornie może być korzystne na poziomie specjalizacji personelu i oderwania się od innych zadań zewnętrznych, ma jednak wiele wad:
W zwykłych systemach informacje są rozproszone, a status zamówienia możemy poznać dopiero po kilku krokach przeprowadzonych w różnych działach i/lub programach.
W związku z tym ciężko uzyskać od sprzedawcy informację na temat zamówienia, czy jest już w procesie produkcyjnym, ile zamówień ma przed sobą, czy jest już zaprojektowane lub czy plik sterowania numerycznego jest już gotowy. Z drugiej strony dla działu produkcji trudno jest też dowiedzieć się, czy dane zamówienie może poczekać, czy jest więcej zamówień oczekujących na akceptację, czy mają wspólne grubości i materiały itp.; lub dla kierownictwa, wiedzieć, jakie jest obciążenie pracą każdej maszyny lub co jest planowane. Co gorsza, dział zarządzania zapasami działa na uboczu.
Taki sposób pracy w ekosystemie cyfrowym jest nie do pogodzenia z koniecznością zapewnienia rekordowych terminów dostaw i indywidualizacji zamówień, pilnością wskazania klientowi stanu wytworzenia produktu czy zapobiegania ewentualnym opóźnieniom. Podczas pracy z jednym oprogramowaniem, które jest co więcej zintegrowane z innymi, przepływ informacji przebiega w sposób zwinny i w czasie rzeczywistym, pokonując wszelkie bariery działów i możliwe błędy ręczne. Wszystko to przekłada się na efektywność, produktywność i rentowność, których potrzebuje fabryka, aby móc konkurować w dobie Przemysłu 4.0.
